 |
Къ філіпписjємъ послaніе, зачaло сlf.
|
|
|
|
Къ філіпписjємъ послaніе, зачaло сlf.
Брaтіе, дост0йнэ благовэствовaнію хrт0ву жи1тельствуйте, да ѓще пришeдъ и3 ви1дэвъ вaсъ, ѓще и3 не сhй ў вaсъ, ўслhшу ±же њ вaсъ, ћкw и4стиною стоитE во є3ди1номъ д©э, и3 є3динодyшнэ сподвизaющесz, по вёрэ благовэствовaніz в0лею, и3 не колeблющесz ни њ є3ди1номъ же t сопроти1вныхъ: є4же тBмъ ќбw є4сть kвлeніе поги1бели, вaмъ же спасeніz, и3 сіE t бGа. ћкw вaмъ даровaсz є4же њ хrтЁ, не т0кмw є4же въ него2 вёровати, но и3 є4же по нeмъ страдaти: т0йже п0двигъ и3мyще, kк0въ же во мнЁ ви1дэсте, и3 нhнэ слhшите њ мнЁ. ѓще u5бо к0е ўтэшeніе њ хrтЁ, и3ли2 ѓще кaz ўтёха любвE, ѓще к0е nбщeніе д¦а, ѓще к0е милосeрдіе и3 щедрHты: и3сп0лните мою2 рaдость да т0жде мyдрствуете, тyже люб0вь и3мyще, є3динодyшни, є3диномyдренни: ничт0же по рвeнію, и3ли2 тщеслaвію, но смиреномyдріемъ другъдрyга чeстію б0льша себE творsще. не свои1хъ си2 кjйждо, но и3 дрyжнихъ кjйждо смотрsйте.
Флп 1: 27–2: 4
Въ пzт0къ f7i-z недёли.
Къ філіпписjємъ послaніе, зачaло ©м.
Брaтіе, сіE да мyдрствуетсz въ вaсъ, є4же и3 во хrтЁ ї}сэ, и4же во џбразэ б9іи сhй, не восхищeніемъ непщевA бhти рaвенъ бGу. но себE ўмaлилъ, зрaкъ рабA пріи1мъ, въ под0біи человёчестэмъ бhвъ и3 џбразомъ њбрётесz ћкоже человёкъ. смири1лъ себE, послушли1въ бhвъ дaже до смeрти, смeрти же кrтныz. тёмже и3 бGъ є3го2 превознесE, и3 даровA є3мY и4мz, є4же пaче всsкагw и4мене: да њ и4мени ї}совэ всsко колёно поклони1тсz, нбcныхъ, и3 земнhхъ, и3 преисп0днихъ: и3 всsкъ љзhкъ и3сповёсть ћкw гDь ї}съ хrт0съ, въ слaву бGа nц7A.
Флп 2: 5–11
Бцdэ.
Къ філіпписjємъ послaніе, зачaло см7а.
Брaтіе, ћкоже всегдA послyшасте менE, не ћкоже въ пришeствіи моeмъ т0чію, но нhнэ мн0гw пaче во tшeствіи моeмъ, со стрaхомъ и3 трeпетомъ своE спасeніе содэвaйте. бGъ бо є4сть дёйствуzй въ вaсъ, и3 є4же хотёти и3 є4же дёzти њ благоволeніи. вс‰ твори1те без8 роптaніz и3 размышлeніz, да бyдете непор0чни и3 цёли, и3 ч†да б9іz непорHчна, посредЁ р0да стропти1ва и3 развращeна: въ ни1хже kвлsетесz ћкоже свэти6ла въ мjрэ, сл0во жив0тно предержaще, въ похвалY мнЁ въ дeнь хrт0въ.
|
|
|
Флп 2: 12–16а
Въ понедёльникъ к7-z недёли.
Къ філіпписjємъ послaніе, зачaло см7в.
Брaтіе, не вотщE тек0хъ, ни вотщE труди1хсz. но ѓще и3 жрeнъ бывaю, њ жeртвэ и3 слyжбэ вёры вaшеz рaдуюсz, и3 срaдуюсz всBмъ вaмъ: тaкожде и3 вы2 рaдуйтесz, и3 срaдуйте ми сz. ўповaю же њ гDэ ї}сэ, тімоfeа вск0рэ послaти къ вaмъ, да и3 ѓзъ благодyшствую, ўвёдэвъ ±же њ вaсъ: ни є3ди1нагw бо и4мамъ равнодyшна, и4же при1снэе њ вaсъ попечeтсz: вси1 бо свои1хъ си2 и4щутъ, ґ не ±же хrтA ї}са. и3скyсство же є3гw2 знaете, занE, ћкоже nц7Y чaдо, со мн0ю пораб0талъ въ благовёстіи. сег0 же u5бо ўповaю послaти ѓбіе, по внегдA ўвёмъ ±же њ мнЁ.
Флп 2: 16б–23
Во вт0рникъ к7-z недёли.
Къ філіпписjємъ послaніе, зачaло см7г.
Брaтіе, надёюсz њ гDэ ћкw и3 сaмъ ск0рw пріидY къ вaмъ. потрeбнэе же возмнёхъ, є3пафродjта брaта, и3 споспёшника и3 св0инника моего2, вaшего же послaнника, и3 служи1телz потрeбэ моeй, послaти къ вaмъ. понeже желaніемъ желaше ви1дэти всёхъ вaсъ: и3 тужaше, занE слhшасте, ћкw болЁ. и4бо болЁ близ8 смeрти: но бGъ поми1лова є3го2, не є3г0 же т0кмw, но и3 менE, да не ск0рбь на ск0рбь пріимY. скорёе u5бо послaхъ є3го2, да ви1дэвше є3го2 пaки, возрaдуетесz, и3 ѓзъ безпечaленъ пребyду. пріими1те u5бо є3го2 њ гDэ со всsкою рaдостію, и3 таковhz чeстны и3мёйте: занE за дёло хrт0во дaже до смeрти прибли1жисz: понyдивъ себE вседyшнw, да и3сп0лнитъ вaше лишeніе, є4же къ моeй слyжбэ.
Флп 2: 24–30
Въ срeду к7-z недёли.
Къ філіпписjємъ послaніе, зачaло см7д.
Брaтіе, рaдуйтесz њ гDэ: т†zжде бо писaти вaмъ мнЁ ќбw нелёностно, вaмъ же твeрдо. блюди1тесz t псHвъ, блюди1тесz t ѕлhхъ дёлателей, блюди1тесz t сэчeніz невёрныхъ. мh бо є3смы2 њбрёзаніе, и5же д¦омъ бGу слyжимъ, и3 хвaлимсz њ хrтЁ ї}сэ, ґ не въ пл0ти надёемсz. и4бо и3 ѓзъ и3мёю надёzніе во пл0ти: ѓще кто2 и4нъ мни1тъ надёzтисz во пл0ти, ѓзъ пaче. њбрёзанъ nсмоднeвнw, t р0да ї}лева, колёна веніамjнова, є3врeинъ t є3врє1й: по зак0ну фарісeй, по рeвности гони1хъ цRковь б9ію, по прaвдэ зак0ннэй бhвъ непор0ченъ. но ±же ми2 бsху пріwбрётєніz, сі‰ вмэни1хъ хrтA рaди тщетY. но u5бо вмэнsю вс‰ тщетY бhти, за превосходsщее рaзума хrтA ї}са гDа моегw2. є3гHже рaди всёхъ tтщети1хсz, и3 вмэнsю вс‰ ўмeты бhти, да хrтA пріwбрsщу.
|
|
|
Флп 3: 1–8
Въ четверт0къ к7-z недёли.
Къ філіпписjємъ послaніе, зачaло см7є.
Брaтіе, всёхъ tтщети1хсz, и3 вмэнsю вс‰ ўмeты бhти, да хrтA пріwбрsщу. и3 њбрsщусz въ нeмъ, не и3мhй моеS прaвды, ћже t зак0на, но ћже вёрою ї}съ хrт0вою, сyщею t бGа прaвду въ вёрэ, ћкw разумёти є3го2, и3 си1лу воскресeніz є3гw2, и3 соoбщeніе стrтeй є3гw2, соwбразyzсz смeрти є3гw2, ѓще кaкw дости1гну въ воскресeніе мeртвыхъ. не занE ўжE достиг0хъ, и3ли2 ўжE соверши1хсz: гоню1 же, ѓще и3 пости1гну, њ нeмже и3 постижeнъ бhхъ t хrтA ї}са. брaтіе, ѓзъ себE не u5 помышлsю дости1гша: є3ди1но же, зaднzz ќбw забывaz, въ прє1днzz же простирazсz, со ўсeрдіемъ гоню2, къ п0чести вhшнzгw звaніz б9іz њ хrтЁ ї}сэ. є3ли1цы ќбw совершeнни, сіE да мyдрствуимъ: и3 є4же ѓще и4но что2 мhслите, и3 сіE бGъ вaмъ tкрhетъ, nбaче въ нeже достиг0хомъ т0же мyдрствовати, и3 тёмже прaвиломъ жи1тельствовати. под0бни ми2 бывaйте брaтіе, и3 смотрsйте тaкw ходsщыz, ћкоже и4мате џбразъ нaсъ. мн0зи бо х0дzтъ, и5хже мн0гажды глаг0лахъ вaмъ, нhнэ же и3 плaчz глаг0лю, враги2 кrтA хrт0ва: и5мже кончи1на, поги1бель: и5мже б0гъ, чрeво, и3 слaва въ студЁ и4хъ: и5же земн†z мyдрствуютъ.
Флп 3: 8б–19
Въ пzт0къ к7-z недёли.
Къ філіпписjємъ послaніе, зачaло см7ѕ.
Брaтіе, нaше житіE на нб7сёхъ є4сть, toнyдуже и3 сп7си1телz ждeмъ, гDа нaшего ї}са хrтA: и4же преwбрази1тъ тёло смирeніz нaшегw, ћкw бhти семY соoбрaзну тёлу слaвы є3гw2, по дёйству є4же возмогaти є3мY, и3 покори1ти себЁ всsчєскаz. тёмже брaтіе моS возлю1бленнаz и3 вожделённаz, рaдосте и3 вёнче м0й, тaкw ст0йте њ гDэ возлю1бленніи. є3v0дію молю2, и3 сmнтЂхію молю2, т0жде мyдрствовати њ гDэ. є4й, молю2 и3 тебE супрyжниче при1сный, споспёшствуй и5мъ, ±же во благовэствовaніи сподвизaшасz со мн0ю, и3 съ кли1ментомъ, и3 съ пр0чими споспёшники мои1ми, и4хже и3менA въ кни1гахъ жив0тныхъ.
Флп 3: 20–4: 3
Свzщенномyченикwмъ.
|
|
|
