Тэкст літаратурнага твора прачытаны часткова. Вучань мае вельмі прыблізнае ўяўленне пра яго змест. Пастаўленыя пытанні не асэнсоўваюцца. Відавочная абмежаванасць слоўнікавага запасу, неразвітасць мовы, наяўнасць шматлікіх граматычных, лексічных, арфаэпічных памылак (больш за 8).
Тэкст прачытаны фрагментарна, спасцігнуты на элементарным узроўні. Навыкі пераказу тэксту адсутнічаюць. Мова неразвітая, са шматлікімі маўленчымі памылкамі (7—8).
Твор прачытаны, эмацыянальна ўспрыняты, але ўзнаўленне зместу неўсвядомленае, фрагментарнае: вучань не бачыць сувязі паміж эпізодам і характарам героя, не разумее агульнага пафасу твора. Мова невыразная, з вялікай колькасцю маўленчых памылак (6—7).
Літаратурны твор эмацыянальна перажываецца, эмацыянальна ацэньваецца на ўзроўні " падабаецца – не падабаецца". Вучэбны матэрыял узнаўляецца неўсвядомлена. Мова аднастайная, са значнай колькасцю памылак (5—6).
Твор эмацыянальна перажываецца і асэнсоўваецца са спробай ацаніць характары і сітуацыі па маральных крытэрыях. Цікавасць да маральнага аспекту ўчынкаў і паводзін герояў. Спроба спасцігнуць вобразны лад твора, аўтарскія адносіны да герояў і падзей пры адсутнасці аналітычных уменняў. Змест твора пераказваецца ўсвядомлена. Мова невыразная, з памылкамі (4—5).
Дастаткова поўнае разуменне і асэнсаванне літаратурнага твора на фоне эмацыянальнага перажывання сітуацыі са спробай абгрунтаванай ацэнкі падзей і характараў па маральных крытэрыях. Сустракаюцца 3—4 маўленчыя памылкі.
Валоданне тэкстам, эмацыянальна-маральныя ацэнкі характараў і сітуацый з улікам кампазіцыйнай будовы твора (роля пейзажу, партрэта, моўнай характарыстыкі і інш. ). Дапускаюцца 2—3 маўленчыя памылкі.
Разуменне праблематыкі літаратурнага твора. Свабоднае валоданне тэкстам, ужыванне цытат з яго для падмацавання сваіх меркаванняў. Самастойнасць ацэнкі стандартных сітуацый па маральных крытэрыях з улікам кампазіцыйнай будовы твора (асэнсаванне ідэйна-кампазіцыйнай ролі эпізоду). Дапускаюцца 1—2 маўленчыя памылкі.
Уменне аналізаваць характар літаратурнага героя ў святле пастаўленай аўтарам праблемы, з улікам жанравай і стылёвай спецыфікі мастацкага твора. Самастойнасць у ацэнцы нестандартных сітуацый, характараў, абгрунтаванасць меркаванняў. Дапускаюцца 1—2 маўленчыя памылкі, якія выпраўляюцца самім вучнем.
Уменне аналізаваць літаратурны твор, выяўляць яго праблематыку, ідэйны сэнс; уменне праводзіць літаратурныя аналогіі і супастаўленні. Уменне бачыць сувязь паміж характарамі ў вобразнай сістэме твора, паміж сістэмай вобразаў і кампазіцыйнай пабудовай твора з мэтай высвятлення аўтарскай канцэпцыі жыцця і асобы. Адсутнасць маўленчых памылак. Творчы падыход пры выкананні задання.
Ацэнка выразнага чытання на памяць
Адзнака ў балах
Паказчыкі ацэнкі вынікаў вучэбнай дзейнасці
Фрагментарнае ўзнаўленне тэксту, са шматлікімі арфаэпічнымі памылкамі (больш за 7).
Фрагментарнае ўзнаўленне тэксту. Чытанне манатоннае, з арфаэпічнымі памылкамі (6—7).
Няпоўнае ўзнаўленне тэксту. Узнаўленне тэксту са шматлікімі памылкамі (5—6). Слабое інтанаванне, без адчування аўтарскага настрою.
Няпоўнае ўзнаўленне тэксту. Чытанне з 4—5 памылкамі. Спробы эмацыянальна адгукацца на перажыванні, увасобленыя ў мастацкім тэксце.
Чытанне з 2—3 памылкамі. Спробы эмацыянальна ўключыцца ў маральна-этычную сітуацыю перажывання і перадаць голасам настрой.
Чытанне з 1—2 памылкамі. Спробы ўзнавіць голасам і інтанацыяй перажыванні лірычнага героя.
Выразная дыкцыя пры добрым веданні тэксту. (1—2 запінкі). Спроба ўзнаўлення эмацыянальнага напружання тэксту.
