Салыстырмалы диагностикасы. Болжамы. 7.7.3. Гипогликемия. Этиологиясы. Патогенезі
Салыстырмалы диагностикасы Қ Д-тің айқ ын декомпенсациясына ә келетін қ осымша патологиялар ә серінен дамитын Қ Д-мен сырқ аттанғ ан науқ астарда дамитын басқ а жедел жағ дайлар.
Емі ГОК емі мен мониторингі кейбір ерекшеліктері болмаса, кетоацидоздық диабеттік комадан айырмашылығ ы жоқ (7. 7. 1 бө лім): • алғ ашқ ы регидратацияның басым бө лігі 1-ші сағ атта 1, 5–2 л; 2-3-ші сағ атта —1 л, кейін натрий хлоридінің изотоникалық ерітіндісі 500 мл/сағ; • қ ұ рамында калийі бар ерітінділерді қ ұ юғ а қ ажеттілік, ә детте кетоацидоздық комағ а қ арағ анда сұ ранысы жоғ ары; • инсулиндік терапия КК кезіндегідей ұ қ сас, дегенмен инсулинге тапшылық аздау жә не гликемия дең гейін тез тө мендету қ ажет емес, сағ атына 5 ммоль/л аспау, яғ ни бас миы ісінуінің алдын алу мақ сатында орындалады; • гипотониялық ерітіндіні енгізуден бас тарту қ ажет (NaCl 0, 45 %) (тек айқ ын гипернатриемия: > 155 ммоль/л жә не/немесе ә серлі осмолярлық > 320 мОсм/л); • бикарбонатты енгізуге қ ажеттілік жоқ (рН < 7, 1 ацидоз кезінде тек арнайы реанимациялық бө лімшеде).
Болжамы ГОК кезінде летальділік кө рсеткіші жоғ ары 15–60%. Болжамы Қ Д декомпенсациясына жә не ГОК дамуына ә келетін ауыр қ осалқ ы патологиялар кө рініс берген науқ астарда қ олайсыз.
7. 7. 3. Гипогликемия Гипогликемия – қ ан сарысуында глюкоза дең гейінің тө мендеуінен (< 2, 2– 2, 8 ммоль/л), симпатикалық жү йке жү йесінің белсену белгілері мен/немесе орталық жү йке жү йесінің дисфункциясымен сипатталатын клиникалық синдром. Гипогликемия зертханалық феномен ретінде «гипогликемиялық симптоматика» ұ ғ ымымен бірдей емес, себебі зертханалық мә ліметтер мен клиникалық кө ріністер ә детте барлық кезде бір-біріне сай келмейді.
Этиологиясы —инсулин, сондай-ақ сульфонилмочевина дә рілері мен олардың туындыларын шамадан тыс қ абылдау; — ө згермеген қ ант дең гейін тө мендететін терапия барысында тағ амды жеткіліксіз қ абылдау; — алкогольді ішімдіктерді қ абылдау; — ө згермеген қ ант дең гейін тө мендететін терапия барысында жә не/немесе қ осымша кө мірсуларды қ абылдамай физикалық жү ктемемен айналысу; — ө згермеген қ ант дең гейін тө мендететін терапия барысында (бү йрек жеткіліксіздігі кезінде Қ ДТД-ды қ абылдауды жалғ астыру жә не оның кумуляциясы, инсулиннің бастапқ ы мө лшерін ө згертпеу) Қ Д-нің кеш асқ ынуларының (гастропарезбен автономды нейропатия, бү йрек жеткіліксіздігі) жә не бірқ атар аурулардың дамуы (бү йрекү сті безінің жеткіліксіздігі, гипотиреоз, бауыр жеткіліксіздігі, қ атерлі ісіктер); —инсулин енгізу техникасының бұ зылуы (тері астына енгізудің орнына бұ лшық етке енгізу); — артифициальды гипогликемия (науқ астың ө зі Қ ДТД шектен тыс қ абылдауы); — органикалық гиперинсулинизм — инсулинома (10. 3 бө лімді қ араң ыз).
Патогенезі Гипогликемия патогенезі қ анғ а глюкоза тү суі мен оның утилизациясы жә не инсулин мен контринсулярлы гормондардың дең гейі арасындағ ы тепе-тең діктің бұ зылуына негізделеді. Қ алыпты жағ дайда гликемия дең гейі 4, 2–4, 7 ммоль/л дең гейінде болғ анда, β -жасушалардан инсулиннің бө лінуі тежеледі. Гликемия дең гейінің 3, 9 ммоль/л-ден тө мендеуі контринсулярлы гормондардың ө ндірілуін ү стемелейді (глюкагон, кортизол, ө су гормоны, адреналин). Нейрогликопениялық симптоматика гликемия дең гейі 2, 5–2, 8 ммоль/л тө мендегенде кө рініс береді. Инсулин мен/немесе сульфонилмочевина дә рілерін шектен тыс қ абылдағ анда гипогликемия экзогенді немесе эндогенді гормондардың гипогликемиялық ә сер етуінен туындайды. Сульфонилмочевина дә рілерін шектен тыс қ абылдағ анда гипогликемиялық симптоматика дә рілік заттың тә улік бойы немесе одан да кө п ә сер етуіне байланысты бірнеше рет қ айталануы мү мкін. Қ ДТП (метформин, тиазолидиндион) ә детте ө здері гипогликемияны дамытпайды, бірақ науқ ас сульфонилмочевина немесе инсулинмен бірге қ абылдағ анда қ ант дең гейін тө мендететін дә рілердің ағ зада кумуляциялануына байланысты гипогликемияның себебі болуы мү мкін (7. 15 кесте).
7. 15 кесте. Гипогликемия
Алкогольді қ абылдау нә тижесінде бауырда глюконеогенез тежеледі, бұ л гипогликемияғ а ә келетін басты тү рткі болып табылады. Физикалық жү ктемелер глюкозаның инсулинге тә уелсіз утилизациясына ә келеді, нә тижесінде қ ант дең гейін тө мендететін терапия барысында жә не/немесе қ осымша кө мірсуларды қ абылдамағ анда гипогликемияғ а ә келетін себепке айналады.
Воспользуйтесь поиском по сайту: ©2015 - 2024 megalektsii.ru Все авторские права принадлежат авторам лекционных материалов. Обратная связь с нами...
|