Диагностикасы. Салыстырмалы диагностикасы. Болжамы. 7. 9. Қантты диабет жӘне жҮктілік. Этиологиясы мен Патогенезі
Диагностикасы Қ Д-мен сырқ аттанғ ан науқ астың аяғ ын қ арау ә рбір дә рігерге келу барысында, жарты жылда бір реттен кем емес орындалуы тиіс. ДТС-ның диагностикасы негізделеді: • аяқ ты қ арау; • неврологиялық статусты бағ алау— тү рлі сезімталдық тү рлерінде, сің ір рефлекстері, электромиография; • артериялық қ анайналым жағ дайын бағ алау — ангиография, доплерометрия, доплерография; • табан мен тобық буындарының рентгенографиясы; • жарадан бө лінген бө ліндіні бактериологиялық зерттеу.
Салыстырмалы диагностикасы Басқ а генезді табанда дамитын жаралар, қ антамырлардың басқ а окклюзиялы аурулары, табан буынының басқ а патологиялары, ДТС клиникалық тү рлері арасында жү ргізіледі (7. 22 кесте).
Емі ДТС-ның нейропатиялық -инфицирленген тү рін емдеу келесі шаралардың кешенінен қ ұ ралады: — Қ Д компенсациясын оң тайландыру, яғ ни инсулин мө лшерін жоғ арылату, ал Қ Д-2 кезінде— инсулинге ауыстыру; — жү йелік антибиотикотерапия; — табанғ а тү сетін жү ктемені азайту (бұ л бірнеше апта ішінде ұ зақ жылдар бойы сақ талғ ан ойық жараның жазылуына ә келуі мү мкін); —гиперкератоз аймақ тарын алып тастау мен жараны жергілікті ө ң деу; — аяқ кү тімі, аяқ киімді таң дай білу жә не арнайы аяқ киімді кию. Уақ ытында жү ргізілген консервативті терапия 95% жағ дайда оперативті араласусыз емдеуге мү мкіндік береді.
7. 22 кесте. ДТС-ның клиникалық тү рлерінің салыстырмалы диагностикасы
ДТС-ның ишемиялық тү рінің емі негізделеді: • Қ Д компенсациясын оң тайландыру, яғ ни инсулин мө лшерін жоғ арылату, ал Қ Д-2 кезінде— инсулинге кө шіру; • ойық жара-некроздық зақ ымданулардың болмауы кезінде эрготерапия (коллатеральді айналымның қ алыптасуы ү шін тә улігіне 1–2-сағ ат жаяу жү ру); • зақ ымданғ ан қ антамырларғ а реваскуляризациялық операциялар; • консервативті терапия: антикоагулянттар, қ ажет болғ анда аспирин (100 мг/тә у) — фибринолитиктер, простагландин E1 жә не простациклин препараттары. ДТС барлық тү рінде кең таралғ ан ірің ді-некротикалық ү рдіс кезінде ампутация жө нінде сұ рақ қ ойылады.
Болжамы Барлық орындалғ ан аяқ ампутацияларының 50-70%-ы Қ Д-не тиесілі. Қ Д-мен сырқ аттанғ ан науқ астарда аяқ ампутациясы диабетпен ауырмайтындармен салыстырғ анда 20–40 есе жиі орындалады.
7. 9. Қ АНТТЫ ДИАБЕТ ЖӘ НЕ ЖҮ КТІЛІК Гестацилық қ ант диабеті (ГҚ Д) — алғ аш рет жү ктілік кезінде анық талғ ан глюкозағ а деген толеранттылық тың ө згерісі (7. 23кесте). Бұ л анық тама жү ктілікке дейін де кө мірсу алмасуының патологиясының болу мү мкіндігін жоқ қ а шығ ара алмайды. ГҚ Д-ін бұ рын диабетпен ауыратын ә йелде (жасына қ арай, жиі Қ Д-1) жү ктіліктің даму жағ дайынан ажырата білу қ ажет.
Этиологиясы мен патогенезі ГҚ Д Қ Д-2 ұ қ сас. Овариальды жә не плацентарлы стероидтардың дең гейінің жоғ ары болуы, бү йрек ү сті безі мен кортизол ө ндірілуінің артуы жү ктілік кезінде физиологиялық инсулинрезистенттіліктің дамуына ә келеді. ГҚ Д кезінде дамитын инсулинрезистенттілік жә не инсулинге деген жоғ ары сұ раныс бейім ә йелдерде ұ йқ ыбездің β -жасушаларының функционалдық мү мкіндігінен асып кетеді. Босанғ аннан кейін гормональды жә не метаболикалық арақ атынастардың бастапқ ы кү йіне қ айта оралуынан, ә детте бұ л жағ дай ө теді.
7. 23 кесте. Гестациялы қ ант диабеті
ГҚ Д ә детте жү ктіліктің 2 ү шайының ортасында, 4 жә не 8 ай аралығ ында дамиды. Науқ астардың басым кө пшілігінің анамнезінде туыстарында Қ Д-2 жә не артық дене салмағ ы тә н. ГҚ Д дамуына ә сер ететін қ ауіп факторлары мен ГҚ Д даму қ аупі тө мен ә йелдер тобы тө мендегі кестеде келтірілген (7. 24 кесте).
7. 24 кесте. Гестациялық қ ант диабетінің дамуына ә сер ететін қ ауіп факторлары
Анасында дамығ ан гипергликемия нә ресте қ анайналымындағ ы гипергликемияның дамуына ә келеді. Глюкоза плацента арқ ылы оң ай ө тіп, ана қ анынан ұ рық қ а ү зіліссіз ө тіп отырады. Сонымен қ атар, амин қ ышқ ылдары мен кетон денелері де ұ рық қ а белсенді тү рде тасымалданады. Ананың қ ан қ ұ рамындағ ы инсулин, глюкагон жә не бос май қ ышқ ылдары ұ рық қ анына ө тпейді. Жү ктіліктің 9–12 аптасында ұ рық ұ йқ ыбезі ә лі ө з инсулинін ө ндірмейді. Осы кезең дегі ана қ анындағ ы тұ рақ ты гипрегликемия ұ рық тың осы кезең де қ алыптасып жатқ ан ағ заларының тү рлі ақ ауларының (жү рек, омыртқ а, жұ лын, АІЖ) дамуына ә келеді. Жү ктіліктің 12-ші аптасынан бастап ұ рық тың ұ йқ ыбезі инсулин ө ндіре бастайды, сондық тан гипергликемияғ а жауап ретінде фетальды ұ йқ ыбездің β -жасушаларының реактивті гипертрофиясы мен гиперплазиясы дамиды. Гиперинсулинемия нә тижесінде ұ рық макросомиясы дамып, лецитин синтезі тежеледі, бұ л жаң а туылғ ан нә рестелерде респираторлы дистресс синдромның жиілігінің жоғ ары болуын тү сіндіреді. Β -жасушалардың гиперплазиясы жә не гиперинсулинемиясы нә тижесінде ауыр жә не ұ зақ қ а созылғ ан гипогликемияларғ а бейімділік орнайды.
Воспользуйтесь поиском по сайту: ©2015 - 2024 megalektsii.ru Все авторские права принадлежат авторам лекционных материалов. Обратная связь с нами...
|